در آیه 168 سوره اعراف می خوانیم:
وَ قَطَّعْناهُمْ فِی الْأَرْضِ أُمَماً مِنْهُمُ الصّالِحُونَ وَ مِنْهُمْ
دُونَ ذلِکَ وَ بَلَوْناهُمْ بالْحَسَناتِ وَ السَّیِّئاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ
و ما آنان(بنی اسرائیل) را در زمین به صورت امت ها و گروه هایی پراکنده ساختیم
بعضی از آنان صالح هستند و برخی(لجوج و حیله گر و)غیرصالح
و آنان را با نیکی ها و بدی ها آزمودیم، شاید که برگردند.
استاد قرائتی در تفسیر این آیه می گوید:
انسان در انتخاب راه و روش، آزاد است.
هنگام انتقاد از یک گروه، نباید حق خوبانشان ضایع شود.
حوادث تلخ و شیرین، ابزار آزمایش الهی است.
تشویق و تنبیه، مهر و قهر، هر دو سازنده و تربیت کننده است.
تحول روحی انسان ها و بازگشت به سوی
حق از حکمت های آزمایش و امتحان الهی است.
بنی اسرائیل، گاهی به عزت و قدرت رسیدند تا شاید شکرگزار شوند
و گاهی به سختی ها گرفتار شدند تا حس توبه و انابه در آنان زنده شود.
البته در این میان، بعضی صالح و نیکوکار بودند و به حقانیت اسلام ایمان آوردند
و برخی هم در پی دنیاپرستی و لجاجت خویش بودند.