100 10- استفرغ جهدك لمعادك تصلح مثواك، و لا تبع آخرتك بدنياك.
2 212 تلاش خود را براى روز واپسين خود فارغ و مخصوص گردان
تا جايگاهت اصلاح شود، و آخرت خود را به دنيا مفروش.
101 11- اجعل همّك لآخرتك و حزنك على نفسك، فكم من حزين
وفد به حزنه على سرور الابد و كم من مهموم أدرك امله.
2 230 اندوه خود را براى آخرتت و دلتنگى را براى نفس خود قرار ده، كه چه بسا غمگينى
كه دلتنگى اش او را به شادمانى جاويدان در آورد، و چه بسا اندوهگينى كه اميد خود را دريابد.
102 12- اعرضوا عن كلّ عمل بكم غنى عنه، و اشغلوا أنفسكم من أمر الآخرة بما لا بدّ لكم منه.
2 263 رو بگردانيد از هر كارى كه بى نياز از آنيد (مانند بسيارى از كارهاى دنيا) و سرگرم كنيد
خود را به كار آخرت يعنى بدانچه چارهاى از آن كار نداريد و در آخرت بدان نيازمنديد.
103 13- احذروا يوما تفحص فيه الأعمال و تكثر فيه الزّلزال و تشيب فيه الاطفال.
2 285 بر حذر باشيد از روزى كه از كردارها و اعمال در آن روز بازجويى و جستجو شود،
و لرزش زمين در آن بسيار باشد، و كودكان در آن روز پير شوند.
104 14- ايّاك ان تخدع عن دار القرار و محلّ الطيّبين الاخيار و الاولياء الابرار،
الّتى نطق القرآن بوصفها و اثنى على اهلها، و دلّك اللَّه سبحانه عليها و دعاك اليها.
2320 زنهار بپرهيز از فريب خوردن از بهشت يعنى خانه قرار و آرامش،و جايگاه پاكيزگان برگزيده
و دوستان نيكوكارى كه قرآن به وصف آن گويا شده، و ساكنان و اهل آن را ستايش نموده،
و خداى سبحان تو را بدان راهنمايى كرده، و به سوى آن خوانده است.