- چند مساله در این رابطه:
مسئله1: انسان می تواند خودش قربانی را ذبح کند و می تواند نایب بگیرد. و نایب باید شیعه باشد و در وقت ذبح نیت کند برای هر کس که ذبح می کند و دانسته شود که در ذبح کفارات هم لازم است ذابح شیعه باشد.
مسئله2: شرکت در قربانی صحیح نیست و باید هر کس خودش یک قربانی کند.
مسئله3: اگر عمدا یا بواسطه عذری روز عید قربانی نکرد احتیاط واجب آن است که در ایام تشریق، یعنی یازده و دوازده و سیزده ذبح کند و اگر نشد در بقیه ماه ذیحجه.
مسئله4: احتیاط مستحب آن است که ذبیحه را سه قسمت کنند. یک قسمت را هدیه بدهند و یک قسمت را صدقه بدهند و قدری هم از ذبیحه بخورند. و صدقه را به مؤمنین بدهند و لکن چون هیچکدام از اینها واجب نیست اگر صدقه را بفقرای کفار بدهد یا آنکه تمام ذبیحه را به آنها بدهد اشکال ندارد و ضامن سهم فقرا نیست. البته احتیاط خصوصا در خوردن قدری از ذبیحه خیلی مطلوب است، ولی واجب نیست.
مسئله5: اگر کسی نیابت دارد به شخصی که برای او قربانی بخرد و ذبح کند نایب هم انجام داد پس از آن انسان شک کند که صحیح انجام داده یا نه باین شک اعتنا نکند کافی و صحیح است.
مسئله6: اگر کسی قدرت بر قربانی نداشته باشد به این معنی که نه گوسفند دارد و نه پولش را که بخرد و نه اینکه می تواند قرض کند یا از راه دیگری تهیه نماید، باید به جای قربانی سه روز در حج و هفت روز پس از مراجعت از حج روزه بگیرد.