۲۳۲) وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ یَنْكِحْنَ أَزْواجَهُنَّ إِذا تَراضَوْا بَیْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ذلِكَ یُوعَظُ بِهِ مَنْ كانَ مِنْكُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ذلِكُمْ أَزْكی لَكُمْ وَ أَطْهَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ.
و چون زنان را طلاق گفتید، و عدّه خود را به پایان رساندند، آنان را از ازدواج با همسران [سابق ] خود، چنانچه بخوبی با یكدیگر تراضی نمایند، جلوگیری مكنید. هر كس از شما به خدا و روز بازپسین ایمان دارد، به این [دستورها] پند داده می شود. [مراعات ] این امر برای شما پربركت تر و پاكیزه تر است ، و خدا می داند و شما نمی دانید.
یكی از یاران پیامبر از ازدواج مجدد خواهرش با شوهرش كه قبلاَ از وی جدا شده بود ممانعت می كرد در این زمان این آیه نازل شد و او را از مخالفت با این ازدواج منع كرد. و نیز گفته اند این آیه در مورد جابربن عبدالله است كه با ازدواج دختر عمویش با همسر اولش مخالفت می كرد.