پیوند آسمانی(1)
پاره ای از مورخان بر این باور هستند که پس از مرگ دخت آفتاب،
حضرت فاطمه(س)، علی بن ابی طالب ـ علیه السلام ـ با «اَمامه» دختر زینب،
دختر رسول گرامی اسلام، ازدواج کرده و یکی از وصیتهای حضرت زهرا،
یگانه درّ آفرینش، ازدواج علی(ع) با «اَمامه» دختر خواهرش بوده است و برخی
دیگر معتقد هستند که حضرت علی(ع) پس از شهادت
حضرت فاطمه(س) با ام البنین ازدواج کرده است.
به نظر می رسد با توجه به اینکه ابوالفضل(ع) هنگام شهادت 34 سال داشت
و طبق نقل مورخان «در سال 26 هجری قمری به دنیا آمده است»(18) و فاصله
تولد عباس بن علی با شهادت فاطمه زهرا(س) در سال 11 هجری، حدود 15 سال می باشد؛
اولین ازدواج علی بن ابی طالب(ع) پس از فاطمه زهرا(س) با امامه بوده است
و پس از وی با ام البنین ازدواج کرده است.
به واقع آنگاه که مادری، فرزندان خود را فدایی ولایت و شریعت بداند حق است که
جاودانه شود و برای همیشه تاریخ اسوه ای برای اهل ولایت باشد.
به هر حال بنا به سفارش دختر گرامی پیامبر اسلام و با وجود فاصله زیاد بین تولد
اولین فرزند ام البنین و شهادت حضرت زهرا(س) می توان ام البنین را سومین
همسر علی(ع) به شمار آورد.
در ازدواج فاطمه کلابیه با ام البنین دو نکته مهم وجود دارد که پرداختن به آنها برای
نسل امروز می تواند پیام آور سعادت و سلامت خانوادگی و اجتماعی باشد.
نکته اول چگونگی انتخاب ام البنین است که به زبانهای مختلف و در موارد گوناگون
نویسندگان و محققان و سخنوران از آن سخن گفته اند و ما آن را از زاویه ای دیگر
مورد بررسی قرار می دهیم.
گفته شده است که عقیل بن ابی طالب دانای به علم أنساب بود و پیشینه اخلاقی
و اجتماعی و سیاسی گذشتگان را در سینه خود نگاه می داشت.
«علم أنساب» از علومی است که در زمان جاهلیت به اوج خود رسیده بود
و عالم به این علم نزد مردم احترام و عظمت خاصی داشت.
آنگاه که مولای متقیان، علی بن ابی طالب(ع)، تصمیم به انتخاب همسری شایسته
گرفت نزد برادر خود، عقیل، رفته و برای این امر مهم از وی کمک خواست تا
با استفاده از دانش خود، همسری شجاع و مهربان و صالح به او معرفی کند.
[بحث در مورد اینکه چرا علی(ع) که خود «باب علم النبی» بود از عقیل یاری
می خواست از حوصله مقاله ما خارج است و با رجوع به کتابهایی چون قهرمان علقمه
و العباس و ... می توان دلیل آن را یافت.]
سخن حکیمانه علی(ع) به عقیل دارای نکات بسیار مهم تربیتی و اخلاقی است.
حضرت چنین می فرماید:
اُنظر لی اِمرأة ولدتها الفحولة من العرب لاتزوّجها فتلد لی غلاما فارسا.(19)
«برای من همسری را انتخاب کن که از نسل دلیرمردان عرب باشد تا با او ازدواج
کنمو او برایم فرزندی اسب سوار و شجاع به دنیا آورد.»
علی(ع)، این تندیس علم و فقاهت، پیش از آنکه همسری برای خویش بخواهند مادری
برگزیده با نسب پاک برای فرزندان خویش می طلبد.
افق فکری علی(ع) آنچنان بالاست که برای پایه گذاری نسل پاک فردا، امروز
با بصیرت و بینش ژرف به خصلتهای مادر آینده فرزندان می نگرد.
براستی اگر مادری، «مادرِ فضیلتها» نباشد که فرزندش «ابوالفضل» نخواهد بود.