نيكي به مورچه

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نيکي به مورچه

يکي از دوستان(حاج اقا مجتهدي)براي (حاج اقا محمد صافي)و ايشان هم براي من تعريف کرد؛حاج اقا مجتهدي يک اربعين درکوه خضر رياضت کشيدند.

کوه خضر بالاي مسجد مقدس جمکران است که بيشتر اولياء خدا در اين کوه رياضت مي کشند ،آقاي مجتهدي هم چند تا از رياضت هايشان را در آنجا کشيدند و يک مدتي در قم بودند. ايشان وقتي اربعينش تمام شد بنا شد به منزل ما بيايند .

وقتي ايشان به منزل ما رسيدند جوراب هايشان را در آوردند و وضو گرفتند و بعد از وضو دستمالشان را از جيب در آوردند که دست و صورت شان را خشک کنند ،يک وقت متوجه يک مورچه شدند که توي دستمالشان بود.

ايشان وقتي اين مورچه را ديد فرمودند:
اين حيوان را من از آنجا آورده ام الان هم بايد پياده اين حيوان را ببرم تا تنبيه شوم که ديگر حواسم را جمع کنم و ديگران را از زندگي اشان نيندازم .

و پياده تا کوه خضر رفتند و در برگشت هم سوار وسيله نشدند و فرمودند:
بايد تنبيه شوم تا حواسم را جمع کنم و حيواني را سرگردان نکنم.

خوب اين اوليا اين گونه ديگران را مراعات مي کنند که خداوند گوش و چشم باطن آنها را باز مي کند که همه چيز را مي بينند و گوششان همه چيز را مي شنود.

حضرت علي عليه السلام ميفرمايد:کسي که به زير دست خود احسان کند،خداوند رحمت خود را شامل حال او مي سازد

آدرس:داستانهايي از مردان خدا

[عاشورا* خادمه چشم براه گل نرگس*]

خدا رحمتشون کنه
خیلی سخنرانی هاشون و دوست داشتم.
مرد بزرگی بودند.


بسیار عبرت آموز بود

ای کاش بتوانیم درس بگیریم

[ال یاسین]

چه خوش گفت فردوسی پاکزاد

که رحمت بر آن تربت پاک باد

میازار موری که دانه کش است

که جان دارد و جان شیرین خوش است

مزن بر سر ناتوان دست زور

که روزی در افتی به پایش چو مور

گرفتم ز تو ناتوان تر بسی است

توانا تر از تو هم آخر کسی است

خدا را بر آن بنده بخشایش است

که خلق از وجودش در آسایش است

گلستان سعدی