یکی از شرائط امر به معروف و نهی از منکر، احتمال تاثیر پذیری شخص عامل به منکراست،درصورت عدم احتمال، تکلیف ساقط است. ولی متاسفانه در بسیاری از موارد،عدم احتمال تاثیرگذاری را بدون بررسی،به راحتی می پذیریم و از همین جا مرتکب ترکواجب الهی می شویم. آیا براستی تمام راه ها را بررسی می کنیم! تا به این نتیجهبرسیم که احتمال تاثیر گذاری وجود ندارد؟
عبارات زیر، هوشمندی و زیرکی عارف کامل حضرت آیت الله العظمی شاه آبادی ( استاد امام ره) در یافتن راه درست و موثر برای اجرای نهی از منکر را، به نمایش میگذارد می باشد و در. بسیار جالب و خواندنی است:
«در نزدیکی منزل ایشان در خیابان امیرکبیر، دکتری بود به نام ایوب که برایدخترانش معلم موسیقی آورده بود و صدای موسیقی بلند بود، به گونهای که از صدای آنهمسایهها ناراحت بودند. ایشان برای دکتر پیغام فرستاد و از او خواست که از این کاردست بردارد، اما دکتر جواب داده بود که من این کار را ترک نمیکنم و شما هر اقدامیکه میخواهید بکنید.
مرحوم شاهآبادی تا روز جمعه صبر کردند و آنگاه در جلسه روز جمعه که در مسجد شاهسابق تشکیل شده بود، به مردم گفتند خوب است از این به بعد هر کس از این خیابان عبورمیکند چون به مطب دکتر رسید، داخل مطب شده و سلام کند و آنگاه با خوشرویی از اوبخواهد که آن عمل خلاف را ترک کند. از آن پس هر کس از جلوی مطب عبور میکرد برایانجام وظیفه شرعی خود، داخل مطب میشد و سلام کرده و موضوع را با زبان خوش در میانمیگذاشت و خارج میشد.
چند روز به این منوال گذشت و دکتر هر روز با صدها مراجعه کننده مواجه میشد کههمگی یک مطلب را به او تذکر میدادند. وی دید اگر بخواهد به لجاجت خود ادامه دهد نهتنها باید مطب خود را تعطیل کند بلکه مجبور است از آن خیابان هم کوچ کند. از این رودست از ایجاد مزاحمت برداشته، جلسه آموزش موسیقی دخترانش را تعطیل کرد. آیتاللهشاهآبادی در یکی از روزها که به طرف مسجد میرفت دکتر ایوب را دید که به طرف اومیآید، وقتی دکتر نزدیک شد، از شدت خنده نمیتوانست سلام کند و بالاخره پس ازاحوالپرسی گفت: آقای شاهآیادی با قدرت ملت کار را تمام کردی. و من گمان میکردم کهشما به مراجع قانونی و محاکم قضایی مراجعه میکنید؛ در این صورت، من به سادگیمیتوانستم جواب آنها را بدهم و هرگز درباره این روش مردمی نیاندیشیدهبودم