شیشه گری
شیشه گری در ایران سابقه ای بسیار طولانی دارد و از این صنعت در مراحل اولیه برای ساختن اشیا و لوازم ساده استفاده می کردند. یک گردن بند شیشه ای کشف شده در شمال غرب ایران متعلق به 2250 سال پیش از میلاد که دارای دانه های آبی رنگ است، نشان از قدمت این صنعت در کشور است.
شیشه گری و آبگینه هنوز هم جزء یکی از پرطرفدارترین صنایع دستی ایران است که نه تنها دارای بازار داخلی بلکه صادرات آن به کشورهای دیگر موید این مطلب است که در بازارهای خارجی نیز طرفداران خود را دارد.
همانطور که نظرعلی طالقانی، به عنوان یکی از برترین صادرکنندگان شیشه معتقد است شیشه ایران یکی از بهترین انواع شیشه در جهان است. شاید قندیل آبگینه به جای مانده از قرن هشتم که یکی از چند نمونه بازمانده قندیلهای آبگینه ایران است و اکنون در موزه متروپولیتن نگهداری می شود، نیز بازگوی اهمیت شیشه گری به عنوان یکی از صنایع دستی کشور باشد. همچنین در مورد وضعیت فعلی آبگینه باید گفت در حال حاضر کارگاه های شیشه گری متعددی در تهران و بعضی شهرهای دیگر مانند اصفهان، میمند فارس، قمصر کاشان و ... دایر است. این کارگاه ها با شرایط کم و بیش همانندی به تولید شیشه هایی که به شیشه«فوتی» معروف هستند، مشغولند.