صنایع چوبی
صاحبان پیشه و فن همواره با عشق به زیبایی و سایل مادی زندگی را آفریدهاند. دستان توانمند هنرمند ذهن مستقل و پویا و اندیشه جستجو گرش مجموعهای دیدنی و سزاوار تحسین را به یادگار گذاشتهاست. مهمترین آنها عبارتند از:
در ضریح، صندوق مزار، ارسی
از سده پنجم تا هفتم ه.ق هنرمند منب کار با استفاده از شیوه قاب و گره، طرحهای نو آفریده از سده هشتم هجری نمونههای فراوانی از رسم و عناصر هندسی و اشکال نباتی و گل و بته روی منبرهای چوبی، صندوق مزارها، در و پنجره و رحل قرآن باقیماندهاست. از اوایل سده نهم هجری این هنر رونق ویژهای یافت و صنعتگران موفق شدند در آثار خود با بهکارگیری انواع خطوط نمونههای ارزشمندی را بیافرینند که اکنون زینت افزای مرقد امامزادگان و بزرگان دینی است. پنجرههای زیبا و خوش نقش و نگار چوبی که نشانه نور و روشنایی است با استفاده از هنر گره سازی و نقشهای هندسی سه گوشه و چهار گوشه، ستارههای چهار پر و هشت پر و و در نهایت شیشههای رنگین پیشانی و رواق بناها را آذین میبخشد این پنجرهها به اورسی معروفند.