نظریه فرقهای اسلامی
قائلین به عدم روئیت خدا
مسلمانان همگی در وجود خدا اتفاق نظر دارند ولی دیدشان نسبت به خدا فرق میکند. عدهای خدا را اصلا قابل روئیت نمیدانند و عدهای خداوند را قابل روئیت میدانند. کسانی که خداوند را قابل رویت نمیداند فرقه حقه شیعه است که میگوید که خداوند را نمیتوان در دنیا و آخرت به چشم ظاهری دید. ادلهای هم برای این عقیده آوردهاند که برمیشمریم:
1- روئیت زمانی صحیح است که شی در مقابل یا در حکم مقابل باشد؛ مانند صورت در آینه و این هم در اشیاء جهت دار تحقق مییابد اما خداوند هم منزه از آن است.
2- روئیت تحقق نمییابد مگر با انعکاس اشعه از شئ مرئی به اجهزه چشم و این هم لازمهاش این است که خداوند جسم و دارای ابعاد باشد.
3- دیدن با چشم نوعی اشاره با حدقه است به سوی شئ است که در واقع اشاره حسی است و اشاره حسی تحقق نمییابد مگر اینکه مشارالیه حسی باشد ، در حالی که خداوند منزه از جسم و جهت است.
4- همانا روئیت یا به تمام ذات است یا به بعضی از آن. بنابر اولی لازم میآید که مرئی محدود باشد و بنابر دومی لازم است که مرکب و دارای اجزا باشد و همه اینها برای خداوند محال است.[16]