▌▬◄ برگزيده اي از نغزترين اشعار کلاسيک از نظرکاربران ►▬▐

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جانا حديث عشقت .....

جانا، حدیث شوقت در داستان نگنجد
رمزی ز راز عشقت در صد بیان نگنجد

جولانگه جلالت در کوی دل نباشد
خلوتگه جمالت در جسم و جان نگنجد

سودای زلف و خالت جز در خیال ناید
اندیشه‌ی وصالت جز در گمان نگنجد

در دل چو عشقت آید، سودای جان نماند
در جان چو مهرت افتد، عشق روان نگنجد

دل کز تو بوی یابد، در گلستان نپوید
جان کز تو رنگ بیند، اندر جهان نگنجد

پیغام خستگانت در کوی تو که آرد؟
کانجا ز عاشقانت باد وزان نگنجد

آن دم که عاشقان را نزد تو بار باشد
مسکین کسی که آنجا در آستان نگنجد

خشای بر غریبی کز عشق تو بمیرد
وآنگه در آستانت خود یک زمان نگنجد

جان داد دل که روزی کوی تو جای یابد
نشناخت او که آخر جایی چنان نگنجد

آن دم که با خیالت دل راز عشق گوید
گر جان شود عراقی، اندر میان نگنجد

** فخرالدين عراقي **

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

الا يا ايهاالساقي

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

به بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگشاید
ز تاب جعد مشکینش چه خون افتاد در دل‌ها

مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم
جرس فریاد می‌دارد که بربندید محمل‌ها

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
متی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملها

** حافظ **

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

اين کيست اين , اين کيست اين

اين کيست اين , اين کيست اين اين يوسف ثانيست اين
خضر است و الياس اين مگر، يا آب حيوانيست اين

اين باغ روحانيست اين، يا بزم يزدانيست اين
سرمه سپاهانيست اين ،يا نور سبحانيست اين

اين جان جان افزاست اين، يا جنت الماواست اين
ساقی خوب ماست اين، يا باده جانيست اين

تنگ شکر را ماند اين , سودای سر را ماند اين
اين سيم و زر را ماند اين , شادی و آسانيست اين

رَستم من از خوف و رجاء , عشق از کجا خوف از کجا
ای خاک بر شرم و حيا , هنگام پيشانيست اين

ای مطرب داوود دم , آتش بزن در رخت غم
بردار بانگ زير و بم , هنگام سرخوانيست اين

مست و پريشان توام , موقوف فرمان توام
اسحاق و قربان توام , کين عيد قربانيست اين

گل های سرخ و زرد بين , آشوب بردابرد بين
در قعر دريا گرد بين , موسی عمرانيست اين

هر جسم را جان می کند , جان را خدادان می کند
داد سليمان مي کند يا حکم ديوانيست اين

گويي شوی بی دست و پا , چوگان او پايت شود
در پيش سلطان می دوی , کين سير ربانيست اين

خورشيد افشان می رسد , مست و پريشان می رسد
با گوی و چوگان می رسد , سلطان ميدانيست اين

آن آب باز آمد به جو , بر سنگ زن اکنون سبو
سجده کن و چيزی مگو , کين سر ربانيست اين

ای مطرب داوود دم , آتش بزن در رخت غم
بردار بانگ زير و بم , هنگام سرخوانيست اين

بسم الله ای روح البقا , بسم الله ای شيرين لقا
بسم الله ای شمس الضحی , بسم الله ای عين اليقين

** مولانا جلال الدين رومي **