1- صحیح
صحیح، روایتی است که سند آن توسط راویان عادل و امامی در تمام طبقات به معصوم متعصل باشد(470). از این تعریف که مورد پذیرش محدثان شیعه است می توان استفاده کرد که در تحقق روایت صحیح شرائط ذیل شرط است:
1- نقل از معصوم، بنابراین روایتی که بر غم برخورداری از اتصال سند و نیز برخورداری راویان از عدالت و امامی بودن از غیر معصوم؛ هم چون صحابه نقل شده باشد، اصطلاحاً صحیح نخواهد بود.
3- برخورداری راویان در تمام طبقات از دو صفت عدالت و امامی بودن.
تعریف صحیح از نگاه محدثان اهل سنت
محدثان اهل سنت صحیح را روایتی می دانند که سند آن توسط راویان عادل و ضابط متصل بوده و فاقد شذوذ و علت باشد(471).
در تعریف صحیح از نگاه اهل سنت سه شرط وجودی و دو شرط عدمی لحاظ شده است.
سه شرط عدمی عبارتند از: 1- اتصال سند؛ 2- عدالت راویان؛ 3- ضابط بودن راویان.
و دو شرط عدمی عبارتند از: 1- شاد نبودن روایت؛ 2- فقدان علت در روایت.
مقصود از شذوذ آن است که روایت تنها از یک عادل نقل شده و فاقد شهرت باشد که به این روایت شاذ میگویند، چون در برابر مشهور است. و مقصود از علت، آفتی است؛ هم چون ارسال، یا و هم که معمولا پیچیده و پنهان است و تنها حدیث شناسان می توانند آن را بشناسند ؛ زیرا ظاهر چنین خبر صحیح به نظر می رسد.