مهد علیا مقتدر و توطئه گر
در سال ۱۲۲۰ هجری (۱۸۰۵ پس از زایش مسیح) دختری در خانواده امیر محمد قاسم خان قاجار و بیگم خانم دختر فتحعلیشاه به دنیا آمد که او را ملک جهان نام نهادند.
جهان خانم نوه فتحعلیشاه، زن محمد شاه سومین پادشاه از سلسله قاجار، مادر ناصرالدین شاه، و مادر زن امیر کبیر صدر اعظم ایران بود.
جهان خانم به چند عنوان آراسته بود، او را مهد علیا می*خواندند.
این عنوانی بود که نخستین بار به همسر سلطان محمد خدابنده داده شد.
فریدون آدمیت درباره خوی و منش او چنین می*نویسد:
«جهان خانم…بسیار باهوش بود، جاه طلب و تجمل دوست، و از زیبائی بی*بهره، خط و ربطی داشت، و به شیوه چلیپا خوب می*نوشت.
به علاوه در فن مکر زنانه استاد بی*بدیل بود. منش او را قدرت پرستی و جنون جنسی می*ساخت. زندگی او پرورده آن دو عنصر بود»
مهد علیا در شانزده سالگی با پسر دائی خود به نام محمد میرزا که چهارده ساله بود پیوند زناشوئی بست و از این پیوند ناصرالدین میرزا (شاه ایران) و ملک زاده خانم (همسر امیر کبیر) به دنیا آمدند.
او در تمام عزل و نصب های در بار نظارت داشت و در شیوه اداره امور کشور دخالت می کرد.
امیر کبیر از نفوذ و سلطه گری این زن جلوگیری کرده و تلاش می کرد از دخالت او در امور مملکتی جلوگیری کند.
او هم که به هیچ عنوان حاضر به از دست دادن قدرت نبود بر علیه امیر کبیر شورید
و با حیله گری فرمان قتل او را از ناصر الدین شاه گرفت