از آیات بیشمار قرآن و گفتار پیشوایان دین، که بخش کوتاهی از آن در ابتدای این فصل آمده به روشنی در می یابیم که تعالیم اسلام، ویژه زمان و مکان مخصوصی نیست، بلکه برای همه انسان ها در تمامی روزگاران حامل پیام و رسالت است.
راهی که قرآن نشان می دهد، نمایشگر راه راست و درستی است، که کاوشگر راه حق را گزیری نیست جز اینکه آن را بپوید.و بدون محدودیت زمان و مکان پذیرا باشد.
زیرا پیامبر اسلام آمد تا مردم را به وسیله ای آیین پاک قرآن، به سعادت برساند و از کژی و ناراستی ها برهاند و روح انسانی آنان را زنده کند.
خاصیت زنده کننده و زندگی ساز از دستورات اسلام زدوده نخواهد شد و در همه زمان ها حتی دوران غیبت امام قائم (ع) هم، زنده بودن انسانی در پرتو قوانین اسلام خواهد بود.این حکم خدا و پیامبر است که جاودانگی آن را تضمین کرده است و عقلا نمیتوان حکم خدا و پیامبر را تغییر داده ومثلا گفته شود در دوران غیبت امام ما وظیفه نداریم و نباید در راه اصلاح خود و دیگران بکوشیم.
از حقایق بر شمرده بالا، نتیجه می گیریم که: وظیفه و مسوؤلیت مسلمانان در زمان غیبت و حضور امام یکی است .
در اینجا به یک وظیفه مهم اجتماعی دیگر نیز اشاره می شود.