اين ها به حال خود رها شده اند. مي خواهند كار خوب كنند، اما توفيق نمي يابند. كار خيري هم اگر انجام دهند، يا باعث فساد مي شود و يا آن را نابود مي كنند.» من اين گفتگو را به ياد داشتم. تا اينكه سال بعد در يك جلسه فاميلي، يكي از افراد ثروتمند بي ايمان را ديدم. درست مصداق همان كلام بود. او اهل نماز و عبادت نبود، اما مي گفت هر چه از خدا بخواهم سريع مي دهد! به او گفتم: كدام كشورها رفته اي؟ گفت: بيشتر كشورهاي دنيا را رفته ام و همينطور اسم كشورها را برد. گفتم: چند بار تا حالا كربلا رفتي؟ چند سفر مشهد رفتي؟ امنيت ندارد. اما ً خنده اي از سر تمسخر كرد و گفت: كربلا كه فعلا اگر بخواهم يك قطار را كامل مي خرم و همه را مشهد مي برم. دوباره سؤالم را تكرار كردم: چندبار تا حالا مشهد رفتي؟ گفت: يكبار براي پروژه اقتصادي رفتم، اما زود برگشتم. هم رفتي؟ 7گفتم: حرم امام رضا گفت: فرصت نشد. اما اراده كنم مي روم. بعد يكي از بزرگترهاي هيئت فاميلي را صدا كرد وگفت: حاجي، امسال هزينه غذاي ده شب محرم رو به حساب من بذار. اين را گفت و بلند شد و رفت. درست يكي دو شب به محرم، اعضاي هيئت به سراغ او رفتند كه هزينه غذا را بگيرند، اما خارج از كشور بود! اين آقا بعد از عاشورا برگشت. باز مثل هميشه، مردمان عادي هزينه محرم را پرداخت كردند. خبر دارم كه هنوز اين شخص توفيق زيارت مشهد را پيدا نكرده!