مراتب و درجاتی را برای عزاداری ذکر کرده اند:
1. تباکی یعنی خود را به شکل گریه کننده در آوردن.
2. گریه به طور عادی
3. گریه به همراه ضجه و شیون
4.گریه با ضجه و شیون و لطمه زدن بر سر و صورت و دست و سینه، آنچنان که در زیارت مقدسه آمده است ((لاطمات الوجوه... وبالعویل داعیات...))
5. گریه به درجه ای که اگر اشک چشم تمام شود خون از چشمان سرازیر شود ((فلئن اخرتنی الدهور و عاقنی عن نصرک المقدور، فلاندبنک صباحا و مساا" و لا بکین لک بدل الدموع دما)) زیارت ناحیه مقدسه
6. گریه به حدی که منجر به شهادت شود. همانگونه که در سرگذشت حضرت رقیه سلام الله علیها مشاهده میکنیم.
آری حضرت رقیه خاتون, عالیترین درجه عزاداری را برای ارباب بی کفن برگزید...