ویژه نامه گراميداشت قيام خونين پانزده خرداد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آزادی امام امٌت

جنبش پانزده خرداد، اگرچه واکنش طبيعی مردم مسلمان

در برابر مصوٌبات خلاف اسلام رژيم

و بازداشت امام خمينی(ره) بود،

آزادی فوری ايشان را در برنداشت.

از اين رو، اعتراض ها از همه نقاط ادامه داشت

و سرانجام علمای طراز اوٌل کشور،

برای چاره جويی، در تهران اجتماع کردند.

رژيم حاکم که از يک پانزده خرداد ديگر بيمناک بود،

کوشيد آنها را پراکنده سازد

و قدمی در راه خواست آنها برندارد.

از طرفی مراجع تقليد،

اعلاميه ای صادر کردند مبنی بر اين که امام خمينی (ره)

مجتهد جامع الشرايط و مرجع تقليد است

و براساس قانون، از محاکمه و تعرٌض مصون است.

سپس با انتشار اين مطلب،

رژيم خود به خود مجبور شد

برای فرو نشاندن نارضايتی های عمومی،

امام خمينی را در هجدهم فروردين 1343 آزاد کند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پانزدهم خرداد، نقطه عطفی است در تاريخ معاصر؛

يادگاری است از پيوند معنوی توده های عظيم مردم کشور ما؛

واکنشی است از احساس عميق مذهبی ملت ايران؛

نمايشی است ازبه پاخاستن مردمی

که می خواستند ظلم و ستم را از بن بر کنند؛

تجسمی است از تاريخ اسلام و درجه ای است

برای سنجش فداکاری و از خود گذشتگی

انسان هايي که به دنبال آرمان الهی حرکت می کنند.

پانزدهم خرداد، روز قيام خونين مردم جان برکفی است

که به نام اسلام و برای اسلام به ميدان آمدند

تا سلطه طاغوتيان را از کشورشان برچينند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قبله ثانیه های بیداری

چه کسی باور می کرد، کویرستان ایران، در رونق بارانی
چنین با کرامت، غوطه ور شود؟

از ذهن کدام جامعه شناس می گذشت که وحدت اسلامی ایرانی ها
سقفی گسترده چون پانزده خرداد را بر سر ملتی مسلمان، استوار سازد؟

چه کسی تصور می کرد، پانزده خرداد، و این
تاریخ ساده، قبله ثانیه های بیداری شود؟

به شکوه این تاریخ حماسی، ایمان بیاوریم.
ایمان به پانزده خرداد، ایمان به ارزش های وحدت و ولایت است؛

چرا که این روز، جز به ندای رهبری عارف و سالک
به ثمر نمی نشست و جز با یکدلی و اتحاد دل های مردم، امتداد نمی یافت.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خاطره همیشه جاری

صفیر گلوله ها، زوزه مسلسل ها و صدای ناموزون
تانک ها در گوش آسمان پیچید.

ناگاه، شهر، چون بوستانی که در افسونِ نابهنگام خزان،
خشکیده باشد، غرق گل های پرپر شد؛
بر شاخه خیابان، چشمه های خون جوشیده بود.

لب خونین جوی ها، خبر از ملاقاتِ تلخ گلوله با قلب ها می داد.
ناله دلخراش مجروحان، در گوش حادثه می پیچید

انگار می بایست خاطره سرخ پانزده خرداد 42،
تا ابد در ذهنِ زخمی شهر، باقی بماند!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

رود خرداد، به دریای بهمن انجامید





با خرداد، آغاز شدیم؛
در روزهایی مه گرفته و خون آلود. به راه افتادیم، جاده های پایداری
و حماسه را دریافته بودیم که راز ماندگاری رود، رفتن است و دریا شدن.

ایمان داشتیم که ستم، پایدار نمی ماند و آزادگی، میله های بیداد
را در هم خواهد شکست. برخاستیم و بازو به بازوی یکدیگر، با مشت هایی
گره کرده، غرور کوچه های شهر را فریاد کردیم.

ما ایستادیم، تا اقتدار بهمن را تجربه کنیم؛
هر چند داغ سپیداران جوان، بر دل داریم و هر کوچه این سرزمین، مرثیه
سرای شهیدان آزادی است،

اما عاقبت، رود خرداد، دریای بهمن را به چشم انداز نشست.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مقدمات، حاكی از تظاهرات گسترده روز عاشورا بود.
خطبا و وعاظ طی دهه ی محرم گفتنی ها را بیان كردند
و روزنامه های دولتی هم به همراه رادیو سعی كردند،
آرامش حفظ شود و كمتر مردم به آگاهی هایی دست یابند.

از نظر این رسانه های گروهی، در كشور، خبری نبود. تمام تبلیغات
در اطراف نتایج رفراندوم و انقلاب سفید شاه دور می زد و ثمرات آینده ی آن،
یكی، بعد از دیگری شمرده می شد و به دهقان و كارگر و دیگر طبقات نوید
و بشارت زندگی مرفهی را می داد و از دین و مذهب و روحانیت به
عنوان ارتجاع و خطر ارتجاع و موانعی كه انقلاب سفید را تهدید می كند یاد می شد.

روز عاشورا ده ها هزار نفر از مردم كه در جریان دقیق مبارزه بودند،
با در دست داشتن عكس های امام با شعارِخمینی خدانگهدار تو،
ملت طرفدار تو، به خیابان های تهران ریختند.

محل اجتماع، مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح در نظر گرفته شده بود؛
اما این مدرسه از صبح زود در محاصره ی پلیس قرار گرفت
ولی در اثر ازدحام جمعیت برای مراسم عزاداری و فریاد شعارهای ضد رژیم،
كنترل از دست پلیس خارج، و مسجد و اطراف آن
در اختیار مردم قرار گرفت و با شعار به راهپیمایی پرداختند.

تظاهر كنندگان، پس از عبور از سه راه امین حضور و سرچشمه، به میدان بهارستان رسیدند
و پس از نصب عكس امام، در این میدان به خیابان فردوسی رفتند و با نطق و خطابه،
انقلاب سفید شاه را محكوم ساختند و، سپس به سوی دانشگاه تهران حركت
و فریاد «خمینی بت شكن خدانگهدار تو» اوج گرفت.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دستگيری امام خمينی (ره)



در سحرگاه پانزدهم خرداد سال 1342،


دژخيمان رژيم ستم شاهی


به خانه امام خمينی رحمة الله يورش بردند.



آنها امام را که سه روز پيش از آن،


به مناسبت عاشورای حسينی در مدرسه فيضيه،



در سخنان کوبنده ای، از جنايات شاه و اربابان


آمريکايی و اسرائيلی او پرده برداشته بود،



دستگير و دور از چشم مردم،



به زندانی در تهران منتقل کردند.



هنوز چند ساعتی از اين حادثه نگذشته بود



که خيابان های شهر قم، زيرپای مردان و زنان انقلابی



که در اعتراض به رژيم شاه



و حمايت از رهبرشان فرياد برآورده بودند به لرزه درآمد.



اين صحنه، درآن روز در تهران



و چند شهر ديگر نيز به وجود آمد



و بدین ترتيب، مردم ايران با اين قيام گسترده،



نشان دادند که خواستار برقراری حکومت اسلامی



و پايان دادن به رژيم ستمشاهی هستند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آزادی امام امٌت

جنبش پانزده خرداد، اگرچه واکنش طبيعی مردم مسلمان

در برابر مصوٌبات خلاف اسلام رژيم

و بازداشت امام خمينی(ره) بود،

آزادی فوری ايشان را در برنداشت.

از اين رو، اعتراض ها از همه نقاط ادامه داشت

و سرانجام علمای طراز اوٌل کشور،

برای چاره جويی، در تهران اجتماع کردند.

رژيم حاکم که از يک پانزده خرداد ديگر بيمناک بود،

کوشيد آنها را پراکنده سازد

و قدمی در راه خواست آنها برندارد.

از طرفی مراجع تقليد،

اعلاميه ای صادر کردند مبنی بر اين که امام خمينی (ره)

مجتهد جامع الشرايط و مرجع تقليد است

و براساس قانون، از محاکمه و تعرٌض مصون است.

سپس با انتشار اين مطلب،

رژيم خود به خود مجبور شد

برای فرو نشاندن نارضايتی های عمومی،

امام خمينی را در هجدهم فروردين 1343 آزاد کند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قیام پانزده خرداد، حرکتی الهی بود از سوی مردم موحد و خدا جو
و در کجا می توان چنین حرکت نمادینی را سراغ گرفت

که جامعه ای در اعتراض بر دستگیری رهبر و مقتدای خود
اینچنین از جان و هستی خود دست شسته و در برابر
آماجِ رگبار رژیم ستمشاهی سینه سپر کند.

15 خرداد یک روز نیست، یک تاریخ است، یک تاریخ سراسر
شکوهمند که برای همیشه باید جاودانه نگهداشته شود.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

چهارتا «آمَنَ» ديدم

مشخصات روحی و معنوی امام خمینی از زبان شهید مطهری(رحمة الله علیهما)

در سفرى كه به پاريس رفتم چيزهايى از روحيه اين مرد كشف كردم كه نه تنها بر ايمان من بلكه بر حيرت من افزود.

وقتى كه برگشتم رفقا پرسيدندچه ديدى؟ گفتم چهارتا «آمَنَ» ديدم:

«آمَنَ بِهَدَفِهِ‏»
به هدفش ايمان دارد. دنيا جمع بشوند نمى ‏توانند او را از هدفش منحرف كنند.

«آمَنَ بِسَبيلِهِ»
به راهى كه براى هدف خودش انتخاب كرده ايمان دارد، امكان ندارد او را از اين راه منصرف كرد؛
شبيه همان ايمانى كه پيغمبر به هدفش و به راه خودش داشت.

«آمَنَ بِقَوْمهِ»
من ديدم در همه رفقا و دوستانى كه من سراغ دارم احدى به اندازه
ايشان به روحيه مردم ايران ايمان ندارد.

افرادى به ايشان مى‏ گويند كمى آرام‏تر، مردم سرد مى ‏شوند، مردم از پا درمى‏ آيند.
مى‏ گويد مردم اين طور نيستند كه شما مى‏ گوييد، من مردم را از شما بهتر مى ‏شناسم.

از همه بالاتر: «آمَنَ بِرَبِّهِ»
در جلسه خصوصى ايشان به من گفت: «فلانى اين ما نيستيم [كه اين نهضت را ايجاد كرده‏ ايم،]
من دست خدا را حس مى‏ كنم.» آدمى كه دست خدا و عنايت خدا را حس مى‏ كند و در راه خدا
قدم برداشته، مصداق آن اصل قرآنى است:

«انْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ»
تو اول يك قدم به طرف خدا بردار، خدا به تو عنايت مى‏ كند.

آيه ديگر: «انَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنوا بِرَبِّهِمْ وَ زِدْناهُمْ هُدًى وَ رَبَطْنا عَلى قُلوبِهِمْ اذْ قاموا...»

راجع به اصحاب كهف مى‏ گويد جوانمردانى بودند، به پروردگارشان ايمان آوردند، اعتماد و تكيه كردند،
خدا هم بر بينش آنها افزود. آنها براى خدا قيام كردند، ما هم دل آنها را محكم كرديم.

اين را من در اين مرد مى‏ بينم. براى خدا قيام كرده و خداى متعال يك قلب قوى
به اين مرد داده كه اصلا تزلزل، ترس، بيم در اين دل راه ندارد.

اطباى فرانسه اخيرا قلب اين پيرمرد 78 ساله را - كه پانزده سال است حد اقل دچار جنگ اعصاب است
و جوانى آن‏چنان برومند* را در يك سال و نيم پيش از دست داده - معاينه كردند گفتند قلب جوان بيست ساله است.

▪️مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (آينده انقلاب اسلامى ايران)، ج‏24، ص: 133-132- با تلخیص و ویرایش -

*اشاره به وفات مشکوک مرحوم سید مصطفی خمینی(ره) فرزند امام خمینی(ره)