آموزش عالی
۶ نوع از الگوهای فکری که فرمانده باید از آنها پرهیز کند:
۱-تفکر همه یا هیچ (All or Nothing thinking)
تفکر سیاه و سفید یا به تعبیر دیگر تفکر صفر و یک به این معنی که هر چیزی یا عالی است یا خیلی بد
برای مثال اگر در این مسابقه نتیجه عالی کسب نشود پس سایر نتایج بیارزش است.
۲-تعمیم افراطی (Overgeneralization)
بعضی فرماندهان دائما در حال الگوسازی و تعمیم کلی از روی یک مثال یا اتفاق بد هستند،
برای مثال آنها گمان میکنند که اگر یکی از نیروهای تحت فرمان آنها کاری را به اشتباه انجام داد ممکن است همیشه در موقعیتهای مهم خرابکاری کند.
۳-شخصی کردن و به خود گرفتن (Personalization)
به عنوان یک فرمانده دانستن این موضوع بسیاری حیاتی است که سرزنش کردن خود به خاطر اتفاقی که در کنترل فرد نبوده فقط آنها را دچار مشکلات بیشتر خواهد کرد.
به عنوان مثال در زندگی شخصی اگر فرزندم نمره بدی در امتحان کسب کرده پس مقصر این اتفاق من هستم.
۴-بایدها(Must or Should statement)
یک فرمانده زبده همیشه میکوشد تا با عدم تعیین باید و نبایدهای غیرواقعی برای خود و دیگران ایجاد اضطرار و مشکل نکند.
برای مثال همه نیروها باید هر روز و در هر حالی حتماً ورزش کنند.
۵-بزرگنمایی و کوچک پنداری(Magnification & Minimization)
ملاک فرماندهان در روابط با کارکنان باید خوش بینی باشد؛ فاجعه سازی از اتفاقات بد و کوچک دیدن اتفاقات خوب نمونهای است که موجب کاهش بازدهی نیروها میشود.
به عنوان مثال اگر کاری از امور محول شده کوچکترین نقصی داشته باشد، حتما باعث توبیخ از طرف فرماندهان رده بالا خواهد شد.
۶-استدلال عاطفی(Emotional Reasoning)
یک فرمانده باید بکوشد تا از باور کردن و پذیرفتن احساسات شخصی به عنوان حقیقت جلوگیری کند.
به عنوان مثال فرماندهی را در نظر بگیرید که با فردی تازه رو به رو شده و احساس خوبی از او دریافت نمیکند، پس گمان میکند که او حتما فرد مفیدی برای یگان نخواهد بود.
دافوس مدیا
مطالب کانال را نشر دهید
@kohnesrbazaniran