۞*•*♥*اشعار هوشنگ ابتهاج ۞*•*♥*

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

احساس

بسترم
صدف خالي يك تنهايي است
و تو چون مرواريد
گردن آويز كسان ديگري ...

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

پرواز خاکستر

كه هر دم مي گشايد پرده اي از راز خاكستر
كسي زان جمع جمع دست افشان نشددمساز خاكستر
چه خوش پر سوز مينالد زهي آواز خاكستر
كنون در تسخير عشق بين پرواز خاكستر
خيال گل نرفت از طبع آتشباز خاكستر
حديث هستي ما بشنو از ايجاز خاكستر
كه بانگي بر نيايد از دهان باز خاكستر

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

به جز باد سحرگاهي كه شد دمساز خاكستر
به پاي شعله رقصيدند وخوش دامن كشان رفتند
تو پنداري هزاران ني در آتش كرده انداين جا
سمندرها در آتش ديدي و چون باد بگذشتي
هنوز اين كنده را روياي رنگين بهاران است
من و پروانه را ديگر به شرح وقصه حاجت نيست
چه بس افسانه هاي آتشينم هست و خاموشم

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

تنهایی

سپهر تيره دامان زرافشاند
سپيده سر زد و مرغ سحر خواند
چه شبها رفت و آغوشم تهي ماند

شبي گفتي به آغوش تو آيم

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

گيرم...) پايي نمي دهد تا پر واكنم به سويت

كو بال آن كه خود را باز افكنم به كويت
ترسم بميرم و باز باشم در آرزويت
تا كي به سر بگردم در راه جستجويت
كز اشك شوق دادم يك عمر شستشويت
شادي نمي گشايد اي دل دري به رويت

بازم به سرزد امشب اي گل هواي رويت
گيرم قفس شكستم و ز دانم و دانه جستم
اي گل در آرزويت جان و جواني ام رفت
از پا افتادگان را دستي بگير آخر
تو اي خيال دلخواه زيباتري از آن ماه

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

سنگ

نگاهش كردم و دلتنگ شد گل
چو دستي پيش بردم، سنگ شد گل
سحرگه در چمن خوشرنگ شد گل
به دل گفتم كه نازست اين، مينديش

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

فلق

اي صبح، اي بشارت فرياد!
امشب، خروس را
در آستان آمدنت سر بريده اند!