طلبه شهيد سيد علي اكبر آقاميري
عصري است و چندگاهي است كه از جنگ ميگذرد و گروهي به شهادت رسيدند و گروهي به عنوان شاهدان جنگ ماندند و امروز وظيفه شاهدان اين است كه شهادت شهيدان و به درستي شهادت دهند آنهايي كه مدتها با دستهاي خود پيك هزاران هزار آفتاب خاكستر شده را در خاك ميهن خويش دفن كردند آنها به نظاره نشستند چگونه جمعي جوانان عاشق در هجوم تركش، رقص مرگ ميكردند و جام بلا را مستانه سر ميكشيدند و از شنيدن نام آنها لرزه بر اندام دشمن ميافتاد آري! برادرم، خواهرم، اكنون وظيفه ما جاماندگان از قافله شهادت است كه عطر زندگي اين عزيزان را در جامعه بپراكنيم و جوانان و نسل كنوني را با اين گلهاي با طراوت آشنا كنيم و بدين وسيله شايد دين خود را نسبت به آنها ادا نموده باشيم، يكي از اين سربازان گمنام امام زمان(عج) و زاده پاك پيامبر(ص)، سيد علي آقا ميري است، در سال 1347 سيد علي در روستاي عرب خيل شهرستان سراسر زيباي بابلسر پا به دنيا نهاد و قدوم مباركش موجب مسرور شدن خانواده گرديد، طبعا هوا و طبيعت سرسبز شمال باعث لطافت روحي و انعطاف وجودي اين عزيز گشته و سبب شد كه پس از مدتي كه دوران رشد و نمو را طي نمود تصميم گرفت عازم حوزه علميه گردد و لباس مقدس روحانيت را بر تن نمايد و در سلك اين گروه درآيد. آري سيد علي در اوج جواني با شروع جنگ به جبهه رفت و با آنكه سني نداشت اما مردانه نبرد نمود و مردانه مرگ سرخ را بر ماندن زلتانگيز برگزيد و سرانجام جان پاكش را در منطقه عملياتي ماؤوت در سال 66 تقديم جانان نمود و عطر وجودش براي هميشه در زادگاهش و بلكه در سراسر ايران پراكنده شد.
«روحش شاد و راهش پر رهرو باد