★*★*★ گلواژههاي شعر در وصف بانوي كرامت ★*★*★

[نرگس منتظر]

یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم
چون جنت اعلا، حرم محترم قم
بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی
دردانه زهرا و ملائک خدم قم
این مژده بس او را که بهشت است جزایش
هر کس که زیارت کندش در حرم قم

[شكوه انتظار]

دستای توسل ، چشمه تغزل ، هزار آسمون گل


همراه دلامون ، به مقدم یاره



شفیعة جنت ، کریمة عترت ، ملیکة عصمت


همه می دونند که ، بانوی بهاره



اگه دلداگیمون از قدیمه


تو حرم بهشتی کریمه


تا قیامت دل همه مقیمه ، مقیمه



همه عالم در طواف ، گنبد و گلدسته هاشه


همیشه بال ملائک ، فرش راه زائراشه

[نرگس منتظر]

خاک قم گشته مقدس ازجلال فاطمه

نورباران گشته این شهرازجمال فاطمه

گرچه شهر قم شده گنجینه علم و ادب

قطره اى باشد ز دریاى کمال فاطمه

[خادمه زینب کبری(س)]

اى دختر و خواهر ولایت
آیینه مادر ولایت

بر ارض و سما ملیکه در قم
آرام دل امام هفتم

معصومه به کتیبه و به عصمت
افتاده به خاک پایت عفت

گفتند و شنیده اند ز آغاز
کز قم به جنان درى شود باز

حاجت نبود مرا برآن در
قم باشدم از بهشت بهتر

قم قبله خازن بهشت است
این جا سخن از بهشت، زشت است

[شكوه انتظار]

گنبد طلاشو صحن باصفاشو اون کفشداریاشو

به خدا نمیدم ، به تموم عالم

سنگفرشای مرمر ایوون و کبوتر مسجد بالاسر

دل برده ز دستم ، همیشه و هر دم

این دلی که با عنایت حضرت

پائین پاش یه عمر داره اقامت

امشب می خواد تذکرة زیارت ، زیارت

من می خوام مثل کبوتر ، زائر قبر رضا شم

بعدش هم با إذن آقا ، راهی کرب و بلا شم

[شكوه انتظار]

لبریزه از شمیم بهشت ، هر نیمه شب هوای حرم


خورشید میاد برا پا بوسی ، تا گنبـد طلای حـرم



هر دم ، جاریه زمزم ، از تو حریم کریمة عالم


وا شده بالم ، به هوای گنبد



امشب ، از سوی جنت ، می‌رسن از راه ملائک رحمت


برا زیارت ، میان سوی مرقد



قبلة همه ست ، خود فاطمه ست


عشق و آرزوی موسی بن جعفر


اون پناه ماست ، تکیه گاه ماست


که می شه شفیعة روز محشر

[خادمه زینب کبری(س)]

خاتون شهر آينه هايي بزرگوار زهراي شهر يثرب مايي بزرگوارچشم ملك نديده دمي سايه ي تو راناموس بارگاه خدايي بزرگواراين قوم را به راه حقيقت كشانده اي موساي بي عباوعصايي بزرگواربر شانه هاي باد،جحاز تو حمل شدفرمانرواي ملك صبايي بزرگوارگم كرده ايم كعبه ي حاجات و آمديمنزد شما كه قبله نمايي بزرگوارمن گريه مي كنم كه نگاهي كني مراآري هميشه عقده گشايي بزرگوارباران رحمت ازلي سهم مان شدهبي شك دليل فيض شمايي بزرگواربانوي مهربان كدامين قبيله اي ؟امشب بگو كه اهل كجايي بزرگوارخلقت شبيه پير كريم عشيره استالحق ز نسل شير خدايي بزرگوارفهميدم از شلوغي صحن و سراي تانهر لحظه مامن فقرايي بزرگوارفرقي نمي كند چقدر نذر مي كنند!؟باب المراد شاه و گدايي بزرگواراينجا مريض ها همگي خضر مي شوندسرچشمه ي حيات و بقايي بزرگواراز لحن گريه كردن زوار واضح استدر قم،بقيع اهل بكايي بزرگواريادت نمي رود چه قراري گذاشتيم؟محشر دم بهشت بيايي بزرگوار

[نرگس منتظر]

شهر قم یک گل به نام حضرت معصومه دارد
این شرف را شهر قم با حضرت معصومه دارد

شهر ما سرمست گشته از شمیم عطر کویش
یک جهان عطر مصفا حضرت معصومه دارد

هر که شد مهمان به قم از فیض اولبریز گشته
این کرامتها به دلها حضرت معصومه دارد

من چه گویم از محبت ، از وفا ، از عشق بانو
یک بغل فیض معلا ، حضرت معصومه دارد

[شكوه انتظار]

ای همه آسمانِ شده، خیره‌ به هر نگاه تو
چشم رضا ستاره شد، مانده کنارِ ماهِ تو
لشگرِ حوریان ببین، برگِ خزانِ مقدمت
آمده‌ تا که بال خود، فرش کند به راهِ تو
سینه‌ی کاظم ار شده، شاد ز مقدم شما
برده قرار نجمه‌ را، خنده‌ی گاه گاهِ تو
وقتِ ظهور عفت و طلوعِ عصمت آمده
مانده شبِ سیاه دل، منتظرِ پگاه تو
کی بشود که شاعری، مدح کمال گویدت
وصف کند ز گوشه‌ی گنبد و بارگاه تو
کاش کنی عنایتی، ز روی لطف و مرحمت
همیشه باشد این دلم، مرغکِ در پناه تو
خجل به محشرم مکن، به پیشِ چشم دیگران
دیده‌ی انتظار من، شفاعت و اله تو

[شكوه انتظار]

شهرها انگشترند و قم نگين
قم هماره حجت روى زمين

مرقد «معصومه‏» چشم شهرها
مِهر او جان‏هاى ما را كهربا

«حوزه قم‏» هاله‏اى بر گرد آن
فقه و احكام خدا را مرزبان

قم هميشه رفته راه مستقيم
بوده در مهد هدايتى مقيم

قم نمى‏بيند مگر خواب قيام
تيغ قم بيگانه باشد از نيام

شهر خون، شهر شرف، شهر جهاد
شهر فقه و حوزه، علم و اجتهاد

هر كجا را هر چه سيرت داده‏اند
اهل قم را هم بصيرت داده‏اند

نقطه قاف قيامند اهل قم
برق تيغ بى‏نيامند اهل قم